kliknij na zdjęcie, aby powiększyć.
Spektakl przybliża poezję i biografię niezwykłej polskiej poetki czasów międzywojnia.
Zuzanna Ginczanka
Wiersze zaczęła publikować kiedy jeszcze była w szkole. W czasie studiów w Warszawie weszła w środowisko literackie: jednym z jej przyjaciół był Witold Gombrowicz, innym Julian Tuwim, sama była niekiedy zwana "Tuwimem w spódnicy". Publikowała głównie w czasopismach, tylko jeden tomik jej poezji ukazał się przed wojną. W czasie wojny mieszkała w Krakowie na "aryjskich papierach", jednakże jej wyraźnie żydowska uroda mogła budzić podejrzenia. Nie dotrwała do końca wojny: została aresztowana (prawdopodobnie na skutek donosu jej polskich sąsiadów) i stracona w 1944 roku, na krótko przed wkroczeniem rosyjskich wojsk do Krakowa.
Urodziła się w 1917 roku w Kijowie jako Zuzanna Polina Gincburg. Wkrótce po rewolucji rosyjskiej jej rodzina przeniosła się do Równego, które w okresie międzywojennym było w granicach Polski. Większość mieszkańców Równego na co dzień używała języka jidysz, jednakże rodzina Zuzanny należała do wyemancypowanych Żydów i w domu używała rosyjskiego. Zuzanna mogła więc wybrać język: jidysz mieszkańców miasteczka, rosyjski rodziców lub polski szkolnych przyjaciół. Zafascynowana polską poezją, wybrała polski i postanowiła zostać polską poetką.
reżyseria: Katarzyna Janiszewska
światło i muzyka: Radosław Warzocha
Zuzanna Ginczanka - Aleksandra Pysik
narrator główny: Daniel Nowakowski
narratorzy: Katarzyna Janiszewska, Agnieszka Hałka, Diana Harsymiuk, Agnieszka Borgoń, Agnieszka Marcinowska
